Kodowanie

to nic innego jak sposób zamiany dźwięku (fali akustycznej) na pewien kod, który jest tak wymyślony żeby łatwo dało się odkodować dźwięk przy pomocy odpowiedniego dekodera. Zasadniczo kodowanie dzielimy na analogowe i cyfrowe. Analogowe (płyty winylowe, taśmy magnetyczne, kasety) Kodowanie analogowe polega na takim zapisie dźwięku na nośniku, aby nośnik wzbudzał drgania w dekoderze. Drgania mają być identyczne jak drgania dźwięku zapisanego. W przypadku płyty winylowej nierówności powierzchni przenoszone są na igłę która zaczyna drgać. Dźwięk jest odczytywany z płyty mechanicznie. W przypadku taśm magnetycznych przesuwająca się taśma, pokryta elementami wykazującymi właściwości magnetyczne powoduje wzbudzenie się prądu w głowicy odtwarzacza. Drgania prądu elektrycznego w głowicy są takie same jak zapisany na kasecie dźwięk. Kodowanie cyfrowe Daje nieograniczone możliwości kodowania i dekodowania. Ale często dźwięk próbkuje się , to znaczy odpowiednie układy elektryczne co pewien czas (mikroskopijny tak na prawdę) mierzą częstotliwość fali dźwiękowej. Ta zmierzona wartość może już być zapisana w dowolnej postaci, np wartości liczbowych wyrażonych w postaci binarnej, ale przecież liczbę można zapisać na kilka sposobów. Teraz - sposób zapisu tej liczby to format zapisu, każdy ma swoją specyfikę. Są stratne, bezstratne, takie co zabierają dużo lub mało pamięci - ogólnie przeróżne. Cyfrowo zapisuje się np na taśmach cyfrowych (kasetach typu DAT), płytach optycznych np CD, dyskach itd itd